1.
[11:61] | veilâ ŝemûde eḫâhüm ṣâliḥâ. ḳâle yâ ḳavmi-`büdü-llâhe mâ leküm min ilâhin gayruh. hüve enşeeküm mine-l'arḍi vesta`meraküm fîhâ festagfirûhü ŝümme tûbû ileyh. inne rabbî ḳarîbüm mücîb. |  وإلى ثمود أخاهم صالحا قال يا قوم اعبدوا الله ما لكم من إله غيره هو أنشأكم من الأرض واستعمركم فيها فاستغفروه ثم توبوا إليه إن ربي قريب مجيب
وَإِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ |
|---|
| Elmalılı | Semud kavmine de kardeşleri Salih'i gönderdik. Dedi ki, "Ey kavmim! Allah'a kulluk edin. Sizin O'ndan başka bir tanrınız daha yoktur. Sizi topraktan O meydana getirdi. Sizi orada ömür sürmeye O memur etti. Bu sebepten O'nun mağfiretini isteyin, sonra O'na tevbe edin. Şüphesiz Rabbim yakındır, dualarınızı kabul eder." |
| Y. Ali | To the Thamud People (We sent) Salih, one of their own brethren. He said: "O my people! Worship Allah: ye have no other god but Him. It is He Who hath produced you from the earth and settled you therein: then ask forgiveness of Him, and turn to Him (in repentance): for my Lord is (always) near, ready to answer."
|
| Words | |وإلى - And to| ثمود - Thamud| أخاهم - (We sent) their brother| صالحا - Salih.| قال - He said,| يا - O| قوم - "O my people!| اعبدوا - Worship| الله - Allah,| ما - not| لكم - you have| من - any| إله - god| غيره - other than Him.| هو - He| أنشأكم - produced you| من - from| الأرض - the earth| واستعمركم - and settled you| فيها - in it.| فاستغفروه - So ask forgiveness of Him,| ثم - then| توبوا - turn in repentance| إليه - to Him.| إن - Indeed,| ربي - my Lord| قريب - (is) near,| مجيب - All-Responsive."| |
2.
[11:62] | ḳâlû yâ ṣâliḥu ḳad künte fînâ mercüvven ḳable hâẕâ etenhânâ en na`büde mâ ya`büdü âbâünâ veinnenâ lefî şekkim mimmâ ted`ûnâ ileyhi mürîbün. | قالوا يا صالح قد كنت فينا مرجوا قبل هذا أتنهانا أن نعبد ما يعبد آباؤنا وإننا لفي شك مما تدعونا إليه مريب
قَالُواْ يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَـذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ |
|---|
| Elmalılı | Dediler: "Ey Salih,! Bundan önce sen bizim içimizde ümit beslenir bir zat idin. Şimdi bizi babalarımızın taptıklarına tapmaktan mı engelliyorsun? Biz, doğrusunu istersen bizi davet ettiğin şeyden kuşkulandıran bir şüphe içindeyiz." |
| Y. Ali | They said: "O Salih! thou hast been of us! a centre of our hopes hitherto! dost thou (now) forbid us the worship of what our fathers worshipped? But we are really in suspicious (disquieting) doubt as to that to which thou invitest us."
|
| Words | |قالوا - They said,| يا - O| صالح - O Salih!| قد - Verily| كنت - you were| فينا - among us| مرجوا - the one in whom hope was placed| قبل - before| هذا - this.| أتنهانا - Do you forbid us| أن - that| نعبد - we worship| ما - what| يعبد - our forefathers worshipped?| آباؤنا - our forefathers worshipped?| وإننا - And indeed we| لفي - surely (are) in| شك - doubt| مما - about what| تدعونا - you call us| إليه - to it,| مريب - suspicious."| |
3.
[11:63] | ḳâle yâ ḳavmi era'eytüm in küntü `alâ beyyinetim mir rabbî veâtânî minhü raḥmeten femey yenṣurunî mine-llâhi in `aṣaytühû femâ tezîdûnenî gayra taḫsîr. | قال يا قوم أرأيتم إن كنت على بينة من ربي وآتاني منه رحمة فمن ينصرني من الله إن عصيته فما تزيدونني غير تخسير
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِـيْـرٍ |
|---|
| Elmalılı | Salih dedi: "Ey kavmim! Eğer ben Rabbimden açık bir mucize üzerinde isem ve o bana tarafından bir rahmet bahşetmiş ise, ben Allah'a isyan ettiğim takdirde beni O'ndan kim kurtarabilir? Demek ki, siz bana zarar vermekten başka bir şey yapmıyorsunuz." |
| Y. Ali | He said: "O my people! do ye see? if I have a Clear (Sign) from my Lord and He hath sent Mercy unto me from Himself,- who then can help me against Allah if I were to disobey Him? What then would ye add to my (portion) but perdition?
|
| Words | |قال - He said,| يا - O| قوم - "O my people!| أرأيتم - Do you see,| إن - if| كنت - I am| على - on| بينة - a clear proof| من - from| ربي - my Lord,| وآتاني - and He has given me| منه - from Him,| رحمة - a Mercy| فمن - then who| ينصرني - (can) help me| من - against| الله - Allah,| إن - if| عصيته - I (were to) disobey Him?| فما - So not| تزيدونني - you would increase me| غير - but| تخسير - (in) loss.| |
4.
[11:64] | veyâ ḳavmi hâẕihî nâḳatü-llâhi leküm âyeten feẕerûhâ te'kül fî arḍi-llâhi velâ temessûhâ bisûin feye'ḫuẕeküm `aẕâbün ḳarîb. | ويا قوم هذه ناقة الله لكم آية فذروها تأكل في أرض الله ولا تمسوها بسوء فيأخذكم عذاب قريب
وَيَا قَوْمِ هَـذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللّهِ وَلاَ تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ |
|---|
| Elmalılı | "Ey kavmim! İşte şu, Allah'ın dişi devesi, size bir mucizedir. Bırakın onu Allah'ın yer yüzünde (otlaklarında) otlasın. Ve ona kötü bir maksatla el sürmeyin, sonra sizi yakın bir azap yakalar." |
| Y. Ali | "And O my people! This she-camel of Allah is a symbol to you: leave her to feed on Allah's (free) earth, and inflict no harm on her, or a swift penalty will seize you!"
|
| Words | |ويا - And O| قوم - And O my people!| هذه - This| ناقة - she-camel| الله - (of) Allah| لكم - (is) for you| آية - a Sign,| فذروها - so leave her| تأكل - to eat| في - in| أرض - the earth| الله - (of) Allah,| ولا - and (do) not| تمسوها - touch her| بسوء - with harm,| فيأخذكم - lest will seize you| عذاب - a punishment| قريب - impending."| |
5.
[11:65] | fe`aḳarûhâ feḳâle temette`û fî dâriküm ŝelâŝete eyyâm. ẕâlike va`dün gayru mekẕûb. | فعقروها فقال تمتعوا في داركم ثلاثة أيام ذلك وعد غير مكذوب
فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُواْ فِي دَارِكُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ذَلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ |
|---|
| Elmalılı | Derken, o deveyi kestiler. Bunun üzerine Salih dedi ki: "Yurdunuzda üç gün daha yaşayın. İşte bu, yalan çıkmayacak olan kesin bir vaaddir." |
| Y. Ali | But they did ham-string her. So he said: "Enjoy yourselves in your homes for three days: (Then will be your ruin): (Behold) there a promise not to be belied!"
|
| Words | |فعقروها - But they hamstrung her.| فقال - So he said,| تمتعوا - "Enjoy (yourselves)| في - in| داركم - your home(s)| ثلاثة - (for) three| أيام - days.| ذلك - That| وعد - (is) a promise| غير - not| مكذوب - (to) be belied."| |
6.
[11:66] | felemmâ câe emrunâ necceynâ ṣâliḥav velleẕîne âmenû me`ahû biraḥmetim minnâ vemin ḫizyi yevmiiẕ. inne rabbeke hüve-lḳaviyyü-l`azîz. | فلما جاء أمرنا نجينا صالحا والذين آمنوا معه برحمة منا ومن خزي يومئذ إن ربك هو القوي العزيز
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ |
|---|
| Elmalılı | Ne zaman ki, azap emrimiz geldi, Salih'i ve beraberindeki iman edenleri, tarafımızdan bir rahmet sayesinde kurtardık, üstelik o günün perişanlığından da kurtardık. Hiç şüphesiz Rabbin güçlüdür, mutlak üstündür. |
| Y. Ali | When Our Decree issued, We saved Salih and those who believed with him, by (special) Grace from Ourselves - and from the Ignominy of that day. For thy Lord - He is the Strong One, and able to enforce His Will.
|
| Words | |فلما - So when| جاء - came| أمرنا - Our command| نجينا - We saved| صالحا - Salih,| والذين - and those who| آمنوا - believed| معه - with him,| برحمة - by a Mercy| منا - from Us,| ومن - and from| خزي - (the) disgrace| يومئذ - (of) that Day.| إن - Indeed,| ربك - your Lord,| هو - He| القوي - (is) All-Strong,| العزيز - All-Mighty.| |
7.
[11:67] | veeḫaẕe-lleẕîne żalemu-ṣṣayḥatü feaṣbeḥû fî diyârihim câŝimîn. | وأخذ الذين ظلموا الصيحة فأصبحوا في ديارهم جاثمين
وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ |
|---|
| Elmalılı | O zalimleri, korkunç bir gürültü yakalayıverdi de oldukları yerde çöküp kaldılar. |
| Y. Ali | The (mighty) Blast overtook the wrong-doers, and they lay prostrate in their homes before the morning,-
|
| Words | |وأخذ - And seized| الذين - those who| ظلموا - wronged,| الصيحة - the thunderous blast| فأصبحوا - then they became| في - in| ديارهم - their homes| جاثمين - fallen prone.| |
8.
[11:68] | keel lem yagnev fîhâ. elâ inne ŝemûde keferû rabbehüm. elâ bü`del liŝemûd. | كأن لم يغنوا فيها ألا إن ثمود كفروا ربهم ألا بعدا لثمود
كَأَن لَّمْ يَغْنَوْاْ فِيهَا أَلاَ إِنَّ ثَمُودَ كَفرُواْ رَبَّهُمْ أَلاَ بُعْدًا لِّثَمُودَ |
|---|
| Elmalılı | Sanki orada güzel güzel yaşayıp durmamışlardı. Bak işte Semud, gerçekten de Rablerine küfretmişlerdi. Bak işte nasıl yok olup gittiler. |
| Y. Ali | As if they had never dwelt and flourished there. Ah! Behold! for the Thamud rejected their Lord and Cherisher! Ah! Behold! removed (from sight) were the Thamud!
|
| Words | |كأن - As if| لم - not| يغنوا - they (had) prospered| فيها - therein.| ألا - No doubt,| إن - indeed,| ثمود - Thamud| كفروا - disbelieved| ربهم - (in) their Lord,| ألا - so| بعدا - away| لثمود - with Thamud.| |
9.
[11:69] | veleḳad câet rusülünâ ibrâhîme bilbüşrâ ḳâlû selâmâ. ḳâle selâmün femâ lebiŝe en câe bi`iclin ḥanîẕ. | ولقد جاءت رسلنا إبراهيم بالبشرى قالوا سلاما قال سلام فما لبث أن جاء بعجل حنيذ
وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ |
|---|
| Elmalılı | Andolsun ki, İbrahim'e de elçilerimiz (melekler) müjde ile geldiler ve "selâm" dediler, o da "selâm" dedi ve hemen gidip onlara kızartılmış bir buzağı getirdi. |
| Y. Ali | There came Our messengers to Abraham with glad tidings. They said, "Peace!" He answered, "Peace!" and hastened to entertain them with a roasted calf.
|
| Words | |ولقد - And certainly| جاءت - came| رسلنا - Our messengers| إبراهيم - (to) Ibrahim| بالبشرى - with glad tidings,| قالوا - they said,| سلاما - "Peace."| قال - He said,| سلام - "Peace,"| فما - and not he delayed| لبث - and not he delayed| أن - to| جاء - bring| بعجل - a calf| حنيذ - roasted.| |
10.
[11:70] | felemmâ raâ eydiyehüm lâ teṣilü ileyhi nekirahüm veevcese minhüm ḫîfeh. ḳâlû lâ teḫaf innâ ürsilnâ ilâ ḳavmi lûṭ. | فلما رأى أيديهم لا تصل إليه نكرهم وأوجس منهم خيفة قالوا لا تخف إنا أرسلنا إلى قوم لوط
فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لاَ تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُواْ لاَ تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ لُوطٍ |
|---|
| Elmalılı | Fakat onların o buzağıya el sürmediklerini görünce, tuhafına gitti ve içinde onlara karşı bir korku uyandı. Onlar da "Korkma, biz Lut'un kavmine gönderildik." dediler. |
| Y. Ali | But when he saw their hands went not towards the (meal), he felt some mistrust of them, and conceived a fear of them. They said: "Fear not: We have been sent against the people of Lut."
|
| Words | |فلما - But when| رأى - he saw| أيديهم - their hands| لا - not| تصل - reaching| إليه - to it,| نكرهم - he felt unfamiliar of them| وأوجس - and felt apprehension| منهم - from them| خيفة - [a fear].| قالوا - They said,| لا - "(Do) not| تخف - fear.| إنا - Indeed, we| أرسلنا - [we] have been sent| إلى - to| قوم - (the) people| لوط - (of) Lut."| |
11.
[11:71] | vemraetühû ḳâimetün feḍaḥiket febeşşernâhâ biisḥâḳa vemiv verâi isḥâḳa ya`ḳûb. | وامرأته قائمة فضحكت فبشرناها بإسحاق ومن وراء إسحاق يعقوب
وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاءِ إِسْحَقَ يَعْقُوبَ |
|---|
| Elmalılı | İbrahim'in karısı ayakta duruyordu bunun üzerine yüzü güldü. Ona İshak'ı ve İshak'ın arkasından da Ya'kub'u müjdeledik. |
| Y. Ali | And his wife was standing (there), and she laughed: But we gave her glad tidings of Isaac, and after him, of Jacob.
|
| Words | |وامرأته - And his wife| قائمة - (was) standing| فضحكت - and she laughed.| فبشرناها - Then We gave her glad tidings| بإسحاق - of Isaac,| ومن - and after| وراء - and after| إسحاق - Isaac| يعقوب - (of) Yaqub.| |
12.
[11:72] | ḳâlet yâ veyletâ eelidü veenâ `acûzüv vehâẕâ ba`lî şeyḫâ. inne hâẕâ leşey'ün `acîb. | قالت يا ويلتى أألد وأنا عجوز وهذا بعلي شيخا إن هذا لشيء عجيب
قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَـذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَـذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ |
|---|
| Elmalılı | "Vay başıma gelene!" dedi, "Ben bir kocakarıyım, kocam da yaşlı bir adam. Bu gerçekten çok tuhaf bir şey!" |
| Y. Ali | She said: "Alas for me! shall I bear a child, seeing I am an old woman, and my husband here is an old man? That would indeed be a wonderful thing!"
|
| Words | |قالت - She said,| يا - O| ويلتى - "Woe to me!| أألد - Shall I bear a child| وأنا - while I am| عجوز - an old woman| وهذا - and this,| بعلي - my husband,| شيخا - (is) an old man?| إن - Indeed,| هذا - this| لشيء - (is) surely a thing| عجيب - amazing."| |
13.
[11:73] | ḳâlû eta`cebîne min emri-llâhi raḥmetü-llâhi veberakâtühû `aleyküm ehle-lbeyt. innehû ḥamîdüm mecîd. | قالوا أتعجبين من أمر الله رحمت الله وبركاته عليكم أهل البيت إنه حميد مجيد
قَالُواْ أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللّهِ رَحْمَتُ اللّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَّجِيدٌ |
|---|
| Elmalılı | Dediler: "Sen Allah'ın emrine mi şaşıyorsun? Allah'ın rahmeti ve berekâtı üzerinizdedir. Ey ev halkı! Muhakkak ki O, hamiddir (övülmeye lâyıktır), meciddir (cömertliği boldur)." |
| Y. Ali | They said: "Dost thou wonder at Allah's decree? The grace of Allah and His blessings on you, o ye people of the house! for He is indeed worthy of all praise, full of all glory!"
|
| Words | |قالوا - They said,| أتعجبين - "Are you amazed| من - at| أمر - (the) decree of Allah?| الله - (the) decree of Allah?| رحمت - The Mercy of Allah| الله - The Mercy of Allah| وبركاته - and His blessings| عليكم - (be) upon you,| أهل - people| البيت - (of) the house.| إنه - Indeed, He| حميد - (is) All-Praiseworthy,| مجيد - All-Glorious."| |
14.
[11:74] | felemmâ ẕehebe `an ibrâhîme-rrav`u vecâethü-lbüşrâ yücâdilünâ fî ḳavmi lûṭ. | فلما ذهب عن إبراهيم الروع وجاءته البشرى يجادلنا في قوم لوط
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَى يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ |
|---|
| Elmalılı | İbrahim'den korku iyice geçip gidince, bu müjde de kendisine gelince, bizim (meleklerimiz)le Lut kavmi hakkında tartışmaya girişti: |
| Y. Ali | When fear had passed from (the mind of) Abraham and the glad tidings had reached him, he began to plead with us for Lut's people.
|
| Words | |فلما - And when| ذهب - (had) gone away| عن - from| إبراهيم - Ibrahim| الروع - the fright,| وجاءته - and had reached him| البشرى - the glad tidings,| يجادلنا - he argued with Us,| في - concerning| قوم - the people| لوط - of Lut.| |
15.
[11:75] | inne ibrâhîme leḥalîmün evvâhüm münîb. | إن إبراهيم لحليم أواه منيب
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ |
|---|
| Elmalılı | Çünkü İbrahim, çok yumuşak huylu ve çok yufka yürekli (yanık kalbli) idi. |
| Y. Ali | For Abraham was, without doubt, forbearing (of faults), compassionate, and given to look to Allah.
|
| Words | |إن - Indeed,| إبراهيم - Ibrahim| لحليم - (was) certainly forbearing,| أواه - imploring,| منيب - and oft-returning.| |
16.
[11:76] | yâ ibrâhîmü a`riḍ `an hâẕâ. innehû ḳad câe emru rabbik. veinnehüm âtîhim `aẕâbün gayru merdûd. | يا إبراهيم أعرض عن هذا إنه قد جاء أمر ربك وإنهم آتيهم عذاب غير مردود
يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ |
|---|
| Elmalılı | Melekler: "Ey İbrahim! Bu konuda bizimle tartışmaktan vazgeç. Çünkü Rabbinin emri kesin olarak geldi ve onlara geri çevrilmesi mümkün olmayan bir azap gelecektir. |
| Y. Ali | O Abraham! Seek not this. The decree of thy Lord hath gone forth: for them there cometh a penalty that cannot be turned back!
|
| Words | |يا - O| إبراهيم - O Ibrahim!| أعرض - Turn away| عن - from| هذا - this.| إنه - Indeed, it| قد - certainly| جاء - has come,| أمر - (the) Command| ربك - (of) your Lord| وإنهم - and indeed, [they]| آتيهم - (will) come (for) them| عذاب - a punishment| غير - (which) cannot| مردود - (be) repelled.| |
17.
[11:77] | velemmâ câet rusülünâ lûṭan sîe bihim veḍâḳa bihim ẕer`av veḳâle hâẕâ yevmün `aṣîb. | ولما جاءت رسلنا لوطا سيء بهم وضاق بهم ذرعا وقال هذا يوم عصيب
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَـذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ |
|---|
| Elmalılı | Ne zaman ki, elçilerimiz Lut'a geldiler, bunların gelişleri yüzünden Lut fenalaştı, eli ayağı birbirine dolaştı ve "Bu gün çetin bir gündür." dedi. |
| Y. Ali | When Our messengers came to Lut, he was grieved on their account and felt himself powerless (to protect) them. He said: "This is a distressful day."
|
| Words | |ولما - And when| جاءت - came| رسلنا - Our messengers| لوطا - (to) Lut,| سيء - he was distressed| بهم - for them| وضاق - and felt straitened| بهم - for them| ذرعا - (and) uneasy,| وقال - and said,| هذا - "This| يوم - (is) a day| عصيب - distressful."| |
18.
[11:78] | vecâehû ḳavmühû yühra`ûne ileyhi vemin ḳablü kânû ya`melûne-sseyyiât. ḳâle yâ ḳavmi hâülâi benâtî hünne aṭheru leküm fetteḳu-llâhe velâ tuḫzûni fî ḍayfî. eleyse minküm racülür raşîd. | وجاءه قومه يهرعون إليه ومن قبل كانوا يعملون السيئات قال يا قوم هؤلاء بناتي هن أطهر لكم فاتقوا الله ولا تخزون في ضيفي أليس منكم رجل رشيد
وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَـؤُلاَءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ |
|---|
| Elmalılı | Daha önceleri çirkin işler yapmış olan kavmi harıl harıl koşup geldiler. Lut onlara: "Ey kavmim! İşte size kızlarım, onlar sizin için daha temizdirler. Gelin Allah'tan korkun, beni misafirlerime rezil rüsvay etmeyin. İçinizde hiç aklı başında bir adam yok mu?" dedi. |
| Y. Ali | And his people came rushing towards him, and they had been long in the habit of practising abominations. He said: "O my people! Here are my daughters: they are purer for you (if ye marry)! Now fear Allah, and cover me not with shame about my guests! Is there not among you a single right-minded man?"
|
| Words | |وجاءه - And came (to) him| قومه - his people| يهرعون - rushing,| إليه - to him,| ومن - and before| قبل - and before| كانوا - they (had) been| يعملون - doing| السيئات - the evil deeds.| قال - He said,| يا - O| قوم - "O my people!| هؤلاء - These| بناتي - (are) my daughters,| هن - they| أطهر - (are) purer| لكم - for you.| فاتقوا - So fear| الله - Allah| ولا - and (do) not| تخزون - disgrace me| في - concerning| ضيفي - my guests.| أليس - Is (there) not| منكم - among you| رجل - a man| رشيد - right-minded?"| |
19.
[11:79] | ḳâlû leḳad `alimte mâ lenâ fî benâtike min ḥaḳḳ. veinneke leta`lemü mâ nürîd. | قالوا لقد علمت ما لنا في بناتك من حق وإنك لتعلم ما نريد
قَالُواْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ |
|---|
| Elmalılı | Onlar: "Sen de bilirsin ki, bizim senin kızlarınla bir ilgimiz yoktur. Sen bizim ne istediğimizi gayet iyi biliyorsun." dediler. |
| Y. Ali | They said: "Well dost thou know we have no need of thy daughters: indeed thou knowest quite well what we want!"
|
| Words | |قالوا - They said,| لقد - "Verily| علمت - you know| ما - (that) not| لنا - we have| في - concerning| بناتك - your daughters| من - any| حق - right.| وإنك - And indeed, you| لتعلم - surely know| ما - what| نريد - we want."| |
20.
[11:80] | ḳâle lev enne lî biküm ḳuvveten ev âvî ilâ ruknin şedîd. | قال لو أن لي بكم قوة أو آوي إلى ركن شديد
قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ |
|---|
| Elmalılı | Lut dedi: "Ne olurdu size karşı bir kuvvetim olsaydı, ya da çok sarp bir yere sığınabilseydim." |
| Y. Ali | He said: "Would that I had power to suppress you or that I could betake myself to some powerful support."
|
| Words | |قال - He said,| لو - "If| أن - that| لي - I had| بكم - over you| قوة - power| أو - or| آوي - I could take refuge| إلى - in| ركن - a support| شديد - strong."| |
21.
[11:81] | ḳâlû yâ lûṭu innâ rusülü rabbike ley yeṣilû ileyke feesri biehlike biḳiṭ`im mine-lleyli velâ yeltefit minküm eḥadün ille-mraetek. innehû müṣîbühâ mâ eṣâbehüm. inne mev`idehümu-ṣṣubḥ. eleyse-ṣṣubḥu biḳarîb. | قالوا يا لوط إنا رسل ربك لن يصلوا إليك فأسر بأهلك بقطع من الليل ولا يلتفت منكم أحد إلا امرأتك إنه مصيبها ما أصابهم إن موعدهم الصبح أليس الصبح بقريب
قَالُواْ يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُواْ إِلَيْكَ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَكَ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ |
|---|
| Elmalılı | Melekler dediler: "Ey Lut! Şundan emin ol ki, biz Rabbinin elçileriyiz. Onlar sana asla zarar veremezler. Sen, gecenin bir kısmı olunca ailenle birlikte hemen buradan çık git. İçinizden hiç kimse geri kalmasın, eşin başka. Çünkü ona da onlara gelecek olan musibet gelecektir. Haberin olsun, helâk zamanları sabah vaktidir. Zaten sabah yakın değil mi?" |
| Y. Ali | (The Messengers) said: "O Lut! We are Messengers from thy Lord! By no means shall they reach thee! now travel with thy family while yet a part of the night remains, and let not any of you look back: but thy wife (will remain behind): To her will happen what happens to the people. Morning is their time appointed: Is not the morning nigh?"
|
| Words | |قالوا - They said,| يا - O| لوط - "O Lut!| إنا - Indeed, we| رسل - (are) messengers| ربك - (of) your Lord,| لن - never| يصلوا - they will reach| إليك - you.| فأسر - So travel| بأهلك - with your family| بقطع - in a part| من - of| الليل - the night| ولا - and (let) not| يلتفت - look back| منكم - anyone of you,| أحد - anyone of you,| إلا - except| امرأتك - your wife.| إنه - Indeed, it| مصيبها - will strike her| ما - what| أصابهم - will strike them.| إن - Indeed,| موعدهم - their appointed time| الصبح - (is) morning.| أليس - Is not| الصبح - the morning| بقريب - near?"| |
22.
[11:82] | felemmâ câe emrunâ ce`alnâ `âliyehâ sâfilehâ veemṭarnâ `aleyhâ ḥicâratem min siccîlim menḍûd. | فلما جاء أمرنا جعلنا عاليها سافلها وأمطرنا عليها حجارة من سجيل منضود
فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ |
|---|
| Elmalılı | Ne zaman ki, emrimiz geldi, o ülkenin altını üstüne getirdik ve üzerlerine istif edilip pişirilmiş çamurdan taşlar yağdırdık. |
| Y. Ali | When Our Decree issued, We turned (the cities) upside down, and rained down on them brimstones hard as baked clay, spread, layer on layer,-
|
| Words | |فلما - So when| جاء - came| أمرنا - Our Command,| جعلنا - We made| عاليها - its upside,| سافلها - its downside,| وأمطرنا - and We rained| عليها - upon them| حجارة - stones| من - of| سجيل - baked clay| منضود - (in) layers.| |
23.
[11:83] | müsevvemeten `inde rabbik. vemâ hiye mine-żżâlimîne bibe`îd. | مسومة عند ربك وما هي من الظالمين ببعيد
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ |
|---|
| Elmalılı | Bu taşlar Rabbinin katında damgalanmışlardı. Bunlar zalimlerden uzak şeyler değildir. |
| Y. Ali | Marked as from thy Lord: Nor are they ever far from those who do wrong!
|
| Words | |مسومة - Marked| عند - from| ربك - your Lord.| وما - And not| هي - it| من - (is) from| الظالمين - the wrongdoers| ببعيد - far.| |
24.
[11:84] | veilâ medyene eḫâhüm şu`aybâ. ḳâle yâ ḳavmi-`büdü-llâhe mâ leküm min ilâhin gayruh. velâ tenḳuṣü-lmikyâle velmîzâne innî erâküm biḫayriv veinnî eḫâfü `aleyküm `aẕâbe yevmim müḥîṭ. | وإلى مدين أخاهم شعيبا قال يا قوم اعبدوا الله ما لكم من إله غيره ولا تنقصوا المكيال والميزان إني أراكم بخير وإني أخاف عليكم عذاب يوم محيط
وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـهٍ غَيْرُهُ وَلاَ تَنقُصُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ إِنِّيَ أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّيَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ |
|---|
| Elmalılı | Medyen'e de kardeşleri Şu'ayb'i gönderdik. Dedi ki: "Ey kavmim! Allah'a kulluk edin. Sizin O'ndan başka ilâhınız yoktur. Ölçeği de, teraziyi de eksik tutmayın. Ben sizi hayır (bolluk) içinde görüyorum. Bununla beraber yine de sizi kuşatacak bir gününazabından korkuyorum." |
| Y. Ali | To the Madyan People (We sent) Shu'aib, one of their own brethren: he said: "O my people! worship Allah: Ye have no other god but Him. And give not short measure or weight: I see you in prosperity, but I fear for you the penalty of a day that will compass (you) all round.
|
| Words | |وإلى - And to| مدين - Madyan,| أخاهم - their brother| شعيبا - Shuaib.| قال - He said,| يا - O| قوم - "O my people!| اعبدوا - Worship| الله - Allah| ما - not| لكم - (is) for you| من - any| إله - god| غيره - other than Him.| ولا - And (do) not| تنقصوا - decrease| المكيال - (from) the measure| والميزان - and the scale.| إني - Indeed, I| أراكم - see you| بخير - in prosperity,| وإني - but indeed, I| أخاف - fear| عليكم - for you| عذاب - punishment| يوم - (of) a Day| محيط - all-encompassing.| |
25.
[11:85] | veyâ ḳavmi evfü-lmikyâle velmîzâne bilḳisṭi velâ tebḫasü-nnâse eşyâehüm velâ ta`ŝev fi-l'arḍi müfsidîn. | ويا قوم أوفوا المكيال والميزان بالقسط ولا تبخسوا الناس أشياءهم ولا تعثوا في الأرض مفسدين
وَيَا قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ |
|---|
| Elmalılı | "Ey kavmim! Ölçerken ve tartarken adaleti yerine getirin. Halkın malına densizlik etmeyin ve yeryüzünde fesatçılık yaparak fenalık etmeyin." |
| Y. Ali | "And O my people! give just measure and weight, nor withhold from the people the things that are their due: commit not evil in the land with intent to do mischief.
|
| Words | |ويا - And O| قوم - And O my people!| أوفوا - Give full| المكيال - measure,| والميزان - and weight| بالقسط - in justice| ولا - and (do) not| تبخسوا - deprive| الناس - the people| أشياءهم - (of) their things,| ولا - and (do) not| تعثوا - act wickedly| في - in| الأرض - the earth| مفسدين - spreading corruption.| |
26.
[11:86] | beḳiyyetü-llâhi ḫayrul leküm in küntüm mü'minîn. vemâ ene `aleyküm biḥafîż. | بقيت الله خير لكم إن كنتم مؤمنين وما أنا عليكم بحفيظ
بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ وَمَا أَنَاْ عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ |
|---|
| Elmalılı | Eğer mümin iseniz, Allah'ın helâlinden size ihsan ettiği kâr sizin için daha hayırlıdır. Bununla beraber ben sizin üzerinize gözcü değilim." |
| Y. Ali | "That which is left you by Allah is best for you, if ye (but) believed! but I am not set over you to keep watch!"
|
| Words | |بقيت - (What) remains| الله - (from) Allah| خير - (is) best| لكم - for you,| إن - if| كنتم - you are| مؤمنين - believers.| وما - And not| أنا - I am| عليكم - over you| بحفيظ - a guardian."| |
27.
[11:87] | ḳâlû yâ şu`aybü eṣalâtüke te'müruke en netruke mâ ya`büdü âbâünâ ev en nef`ale fî emvâlinâ mâ neşâ'. inneke leente-lḥalîmü-rraşîd. | قالوا يا شعيب أصلاتك تأمرك أن نترك ما يعبد آباؤنا أو أن نفعل في أموالنا ما نشاء إنك لأنت الحليم الرشيد
قَالُواْ يَا شُعَيْبُ أَصَلاَتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ |
|---|
| Elmalılı | Dediler ki; "Ey Şu'ayb, atalarımızın taptıklarını terketmemizi veya mallarımızda dilediğimizi yapmaktan vazgeçmemizi sana namazın mı emrediyor? Oysa ki sen yumuşak huylusun ve aklı başında bir adamsın." |
| Y. Ali | They said: "O Shu'aib! Does thy (religion of) prayer command thee that we leave off the worship which our fathers practised, or that we leave off doing what we like with our property? truly, thou art the one that forbeareth with faults and is right-minded!"
|
| Words | |قالوا - They said,| يا - O| شعيب - "O Shuaib!| أصلاتك - Does your prayer| تأمرك - command you| أن - that| نترك - we leave| ما - what| يعبد - worship| آباؤنا - our forefathers,| أو - or| أن - that| نفعل - we do| في - concerning| أموالنا - our wealth| ما - what| نشاء - we will?| إنك - Indeed you,| لأنت - surely you| الحليم - (are) the forbearing,| الرشيد - the right-minded."| |
28.
[11:88] | ḳâle yâ ḳavmi era'eytüm in küntü `alâ beyyinetim mir rabbî verazeḳanî minhü rizḳan ḥasenâ. vemâ ürîdü en üḫâlifeküm ilâ mâ enhâküm `anh. in ürîdü ille-l'iṣlâḥa me-steṭa`t. vemâ tevfîḳî illâ billâh. `aleyhi tevekkeltü veileyhi ünîb. | قال يا قوم أرأيتم إن كنت على بينة من ربي ورزقني منه رزقا حسنا وما أريد أن أخالفكم إلى ما أنهاكم عنه إن أريد إلا الإصلاح ما استطعت وما توفيقي إلا بالله عليه توكلت وإليه أنيب
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىَ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَى مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الْإِصْلاَحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلاَّ بِاللّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ |
|---|
| Elmalılı | Şu'ayb dedi ki: "Ey kavmim! Şayet ben Rabbimden ispat edici bir delil üzerinde bulunuyorsam ve şayet bana, O kendi katından güzel bir rızık ihsan etmişse, söyleyin bakalım ben ne yapmalıyım? Ben size karşı çıkmakla sizi menettiğim şeylere kendim düşmek istemiyorum. Ben sadece gücümün yettiği kadar ıslah etmeye çalışıyorum. Muvaffakiyetim de ancak Allah'ın yardımı ile olacaktır. Ben yalnızca O'na dayandım ve ancak O'na döneceğim." |
| Y. Ali | He said: "O my people! see ye whether I have a Clear (Sign) from my Lord, and He hath given me sustenance (pure and) good as from Himself? I wish not, in opposition to you, to do that which I forbid you to do. I only desire (your) betterment to the best of my power; and my success (in my task) can only come from Allah. In Him I trust, and unto Him I look.
|
| Words | |قال - He said,| يا - O| قوم - "O my people!| أرأيتم - Do you see| إن - if| كنت - I am| على - on| بينة - a clear evidence| من - from| ربي - my Lord,| ورزقني - and He has provided me| منه - from Himself| رزقا - a good provision?| حسنا - a good provision?| وما - And not| أريد - I intend| أن - that| أخالفكم - I differ from you| إلى - in| ما - what| أنهاكم - I forbid you| عنه - from it.| إن - Not| أريد - I intend| إلا - except| الإصلاح - the reform| ما - as much as I am able.| استطعت - as much as I am able.| وما - And not| توفيقي - (is) my success| إلا - except| بالله - with Allah.| عليه - Upon Him| توكلت - I trust| وإليه - and to Him| أنيب - I turn.| |
29.
[11:89] | veyâ ḳavmi lâ yecrimenneküm şiḳâḳî ey yüṣîbeküm miŝlü mâ eṣâbe ḳavme nûḥin ev ḳavme hûdin ev ḳavme ṣâliḥ. vemâ ḳavmü lûṭim minküm bibe`îd. | ويا قوم لا يجرمنكم شقاقي أن يصيبكم مثل ما أصاب قوم نوح أو قوم هود أو قوم صالح وما قوم لوط منكم ببعيد
وَيَا قَوْمِ لاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ |
|---|
| Elmalılı | "Ey kavmim! Bana karşı gelmeniz sakın sizi, Nuh kavminin veya Hud kavminin veya Salih kavminin başlarına gelen musibetler gibi bir musibete uğratmasın. Lut kavmi de sizden uzak değildir. |
| Y. Ali | "And O my people! let not my dissent (from you) cause you to sin, lest ye suffer a fate similar to that of the people of Noah or of Hud or of Salih, nor are the people of Lut far off from you!
|
| Words | |ويا - And O| قوم - And O my people!| لا - (Let) not cause you to sin| يجرمنكم - (Let) not cause you to sin| شقاقي - my dissension| أن - lest| يصيبكم - befalls you| مثل - similar| ما - (to) what| أصاب - befell| قوم - (the) people of Nuh| نوح - (the) people of Nuh| أو - or| قوم - (the) people of Hud| هود - (the) people of Hud| أو - or| قوم - people of Salih.| صالح - people of Salih.| وما - And not| قوم - (are the) people of Lut| لوط - (are the) people of Lut| منكم - from you| ببعيد - far off.| |
30.
[11:90] | vestagfirû rabbeküm ŝümme tûbû ileyh. inne rabbî raḥîmüv vedûd. | واستغفروا ربكم ثم توبوا إليه إن ربي رحيم ودود
وَاسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ |
|---|
| Elmalılı | Rabbinizden mağfiret dileyin, sonra O'na tevbe ile yönelin. Şüphesiz ki, benim Rabbim çok merhametlidir, çok sevendir. |
| Y. Ali | "But ask forgiveness of your Lord, and turn unto Him (in repentance): For my Lord is indeed full of mercy and loving-kindness."
|
| Words | |واستغفروا - And ask forgiveness| ربكم - (of) your Lord,| ثم - then| توبوا - turn in repentance| إليه - to Him.| إن - Indeed,| ربي - my Lord| رحيم - (is) Most Merciful,| ودود - Most Loving."| |
