1.
[37:104] | venâdeynâhü ey yâ ibrâhîm. |  وناديناه أن يا إبراهيم
وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ |
|---|
| Elmalılı | Biz de ona şöyle seslendik: "Ey İbrahim! " |
| Y. Ali | We called out to him "O Abraham!
|
| Words | | وناديناه - And We called out to him| أن - that| يا - O| إبراهيم - "O Ibrahim!| |
| Pickthal | We called unto him: O Abraham! |
| Arberry | We called unto him, 'Abraham, |
| Shakir | And We called out to him saying: O Ibrahim! |
| Free Minds | And We called him: "O Abraham," |
| Qaribullah | We called to him, saying: 'O Abraham, |
| Asad | We called out to him: "O Abraham, |
| Diyanet Vakfı | Biz ona: " Ey İbrahim!" diye seslendik. |
| Diyanet | Böylece ikisi de Allah' a teslimiyet gösterip, babası oğlunu alnı üzerine yatırınca Biz: "Ey İbrahim! Rüyayı gerçek yaptın; işte biz iyi davrananları böylece mükafatlandırırız" diye seslendik. |
| Edip Yüksel | Kendisine, "İbrahim!" diye seslendik, |
| Suat Yıldırım | Her ikisi de Allah'ın emrine teslim olup, İbrâhim oğlunu şakağı üzere yere yatırıp, Biz de ona: “İbrâhim! Rüyanın gereğini yerine getirdin (onu kurban etmekten seni muaf tuttuk)” deyince (onları büyük bir sevinç kapladı). Biz iyileri işte böyle ödüllendiririz! |
| Yaşar Nuri Öztürk | Biz şöyle seslendik: "Ey İbrahim!" |
| Abdulbaki Gölpınarlı | Ve biz, ona ey İbrahim diye nida etmiştik. |
| Ali Bulaç | Biz ona: “Ey İbrahim” diye seslendik. |
| Süleyman Ateş | Biz ona: "İbrahim!" diye ünledik. |
| Önceki [37:103]< >[37:105] Sonraki |
