1.
[39:42] | allâhü yeteveffe-l'enfüse ḥîne mevtihâ velletî lem temüt fî menâmihâ. feyümsikü-lletî ḳaḍâ `aleyhe-lmevte veyürsilü-l'uḫrâ ilâ ecelim müsemmâ. inne fî ẕâlike leâyâtil liḳavmiy yetefekkerûn. |  الله يتوفى الأنفس حين موتها والتي لم تمت في منامها فيمسك التي قضى عليها الموت ويرسل الأخرى إلى أجل مسمى إن في ذلك لآيات لقوم يتفكرون
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَى عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ |
|---|
| Elmalılı | Allah, o canları öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında alır. Sonra haklarında ölüm hükmü verdiklerini alıkor, diğerlerini de takdir edilmiş bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz ki bunda düşünecek bir kavim için nice ibretler vardır. | | Y. Ali | It is Allah that takes the souls (of men) at death; and those that die not (He takes) during their sleep: those on whom He has passed the decree of death, He keeps back (from returning to life), but the rest He sends (to their bodies) for a term appointed verily in this are Signs for those who reflect.
| | Words | | الله - Allah| يتوفى - takes| الأنفس - the souls| حين - (at the) time| موتها - (of) their death,| والتي - and the one who| لم - (does) not| تمت - die| في - in| منامها - their sleep.| فيمسك - Then He keeps| التي - the one whom,| قضى - He has decreed| عليها - for them| الموت - the death,| ويرسل - and sends| الأخرى - the others| إلى - for| أجل - a term| مسمى - specified.| إن - Indeed,| في - in| ذلك - that| لآيات - surely (are) signs| لقوم - for a people| يتفكرون - who ponder.| | | Pickthal | Allah receiveth (men's) souls at the time of their death, and that (soul) which dieth not (yet) in its sleep. He keepeth that (soul) for which He hath ordained death and dismisseth the rest till an appointed term. Lo! herein verily are portents for people who take thought. | | Arberry | God takes the souls at the time of their death, and that which has not died, in its sleep; He withholds that against which He has decreed death, but looses the other till a stated term. Surely in that are signs for a people who reflect. Or have they taken intercessors apart from God? | | Shakir | Allah takes the souls at the time of their death, and those that die not during their sleep; then He withholds those on whom He has passed the decree of death and sends the others back till an appointed term; most surely there are signs in this for a people who reflect. | | Free Minds | God takes the souls when they die, and during their sleep. He then keeps those that have been overtaken by death, and He sends the others back until a predetermined time. In that are signs for a people who will think. | | Qaribullah | Allah takes away souls at the time of their death (the temporary death of sleep), and those who do not die during their sleep He withholds that upon which He has decreed death, but turns lose the other till a stated term. Surely, there are signs in this for a nation who contemplate. | | Asad | It is God [alone that has this power - He] who causes all human beings to die at the time of their [bodily] death, and [causes to be as dead], during their sleep, those that have not yet died: [According to Razi, this passage connects allegorically with the preceding - the light of guidance being likened to life, and man's going astray, to death or, if it is not permanent, to death-like sleep followed by awakening. Beyond this, however, we have here a reminder - in tune with the subsequent passages - of God's almightiness, and especially of His exclusive power to create and to withdraw life. As to the operative verb yatawaffa, it primarily denotes "He takes [something] away in full"; and because death is characterized by a disappearance of all vital impulses (the "soul") from the once-living body - their being "taken away in full", as it were - this form of the verb has been used tropically, since time immemorial, in the sense of "causing to die", and (in its intransitive form) "dying" or (as a noun) "death": a usage invariably adhered to in the Quran. The traditional likening of sleep to death is due to the fact that in both cases the body appears to be devoid of consciousness, partially and temporarily in the former case, and completely and permanently in the latter. (The popular translation of anfus - p1. of nafs - as "souls" is certainly inappropriate in the above context, since, according to the fundamental teaching of the Quran, man's soul does not "die" at the time of his bodily death but, on the contrary, lives on indefinitely. Hence, the term anfus must be rendered here as "human beings".)] thus, He withholds [from life] those upon whom He has decreed death, and lets the others go free for a term set [by Him]. In [all] this, behold, there are messages indeed for people who think! | | Diyanet Vakfı | Allah, ölenin ölüm zamanı gelince, ölmeyenin de uykusunda iken canlarını alır da ölümüne hükmettiği canı alır, ötekini muayyen bir vakte kadar bırakır. Şüphe yok ki, bunda iyi düşünecek bir kavim için ibretler vardır. | | Diyanet | Allah, öleceklerin ölümleri anında, ölmeyeceklerin de uykuları esnasında ruhlarını alır. Ölmelerine hükmettiği kimselerinkini tutar, diğerlerini bir süreye kadar salıverir. Doğrusu bunda düşünen kimseler için dersler vardır. | | Edip Yüksel | ALLAH ölümü anında nefsi (bilinci) alır; ölmeyenleri de uyku anında... Hakkında ölüm kararı verdiklerini tutar ve diğerlerini de belli bir süreye kadar salıp gönderir. Düşünen bir topluluk için bunda dersler ve işaretler vardır. | | Suat Yıldırım | Ama (gerçek koruyucu) Allah, insanların ruhlarını ölümleri sırasında, ölmeyenlerin ruhlarını ise uykuları sırasında alır.Hakkında ölüm hükmü verdiği rûhu tutar, vermediği rûhu ise belirli bir süreye kadar salıverir.Muhakkak ki bunda, düşünen kimseler için alacak ibretler vardır. [6,60-61] | | Yaşar Nuri Öztürk | Allah, canları, ölümleri sırasında alır, ölmeyenleri de uykuları sırasında. Sonra, haklarında ölüm hükmü verdiklerini alıkoyar; ötekileri, belirlenen bir süreye kadar salıverir. Bunda, iyice düşünen bir toplum için elbette ibretler vardır. | | Abdulbaki Gölpınarlı | Allah, ölüm zamanında, ölenin ruhunu alır, ölmeyecek kişinin de uyuduğu zaman; ölümün mukadder olanın ruhunu, gerçekten de geri vermez, öbürünün ruhunuysa yollar muayyen ve mukadder bir zamanadek; şüphe yok ki bunda, düşünen topluluğa bir delil var. | | Ali Bulaç | Allah, ölecekleri zaman canlarını alır; ölmeyeni de uykusunda (bir tür ölüme sokar). Böylece, kendisi hakkında ölüm kararı verilmiş olanı(n ruhunu) tutar, öbürüsünü ise adı konulmuş bir ecele kadar salıverir. Şüphesiz bunda, düşünebilen bir kavim için gerçekten ayetler vardır. | | Süleyman Ateş | Allah, ölmekte olan canları alır, ölmeyenleri de uykularında (bedenlerinden alıp kendilerinden geçirir); sonra ölümüne hükmettiğini yanında tutar, ötekilerini de belli bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için ibretler vardır. | | Önceki [39:41]< >[39:43] Sonraki |
|
