1.
[34:19] | feḳâlû rabbenâ bâ`id beyne esfârinâ veżalemû enfüsehüm fece`alnâhüm eḥâdîŝe vemezzaḳnâhüm külle mümezzeḳ. inne fî ẕâlike leâyâtil likülli ṣabbârin şekûr. |  فقالوا ربنا باعد بين أسفارنا وظلموا أنفسهم فجعلناهم أحاديث ومزقناهم كل ممزق إن في ذلك لآيات لكل صبار شكور
فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ |
|---|
| Elmalılı | Buna karşı onlar: "Ey Rabbimiz! Seferlerimizin arasını uzaklaştır" dediler ve nefislerine zulmettiler. Biz de onları efsanelere çevirdik ve tamamen didik didik dağıttık. Şüphesiz ki bunda çok şükredecek her sabırlı için elbette ibretler vardır. | | Y. Ali | But they said: "Our Lord! Place longer distances between our journey-stages": but they wronged themselves (therein). At length We made them as a tale (that is told), and We dispersed them all in scattered fragments. Verily in this are Signs for every (soul that is) patiently constant and grateful.
| | Words | | فقالوا - But they said,| ربنا - "Our Lord| باعد - lengthen (the distance)| بين - between| أسفارنا - our journeys."| وظلموا - And they wronged| أنفسهم - themselves,| فجعلناهم - so We made them| أحاديث - narrations| ومزقناهم - and We dispersed them| كل - (in) a total| ممزق - dispersion.| إن - Indeed,| في - in| ذلك - that| لآيات - surely (are) Signs| لكل - for everyone,| صبار - patient| شكور - (and) grateful.| | | Pickthal | But they said: Our Lord! Make the stage between our journeys longer. And they wronged themselves, therefore We made them bywords (in the land) and scattered them abroad, a total scattering. Lo! herein verily are portents for each steadfast, grateful (heart). | | Arberry | But they said, 'Our Lord, prolong the stages of our travel'; and they wronged themselves, so We made them as but tales, and We tore them utterly to pieces. Surely in that are signs for every man enduring, thankful. | | Shakir | And they said: O our Lord! make spaces to be longer between our journeys; and they were unjust to themselves so We made them stories and scattered them with an utter scattering; most surely there are signs in this for every patient, grateful one | | Free Minds | But they said: "Our Lord, make the measure between our journeys longer," and they wronged themselves. So We made them a thing of the past, and We scattered them into small groups. In this are signs for every person who is patient, thankful. | | Qaribullah | But they said: 'Lord, make the stages between our journeys longer, ' so they wronged themselves; so We made them news and We tore them utterly into pieces. Surely, there are signs in this for every one who is patient, thankful. | | Asad | But now they would say, "Long has our Sustainer made the distance between our journey- stages!" - for they had sinned against themselves. [In its generally-accepted spelling - based on the reading adopted by most of the early scholars of Medina and Kufah - the above phrase reads in the vocative rabbana and the imperative ba'id ("Our Sustainer! Make long the distances...", etc.), which, however, cannot be convincingly explained. On the other hand, Tabari, Baghawi and Zamakhshari mention, on the authority of some of the earliest Quran-commentators, another legitimate reading of the relevant words, namely, rabbuna (in the nominative) and ba'ada (in the indicative), which gives the meaning adopted by me: "Long has our Sustainer made the distances...", etc. To my mind, this reading is much more appropriate since (as pointed out by Zamakhshari) it expresses the belated regrets and the sorrow of the people of Sheba at the devastation of their country, the exodus of large groups of the population, and the resultant abandonment of many towns and villages on the great caravan routes.] And in the end We caused them to become [one of those] tales [of things long past], and scattered them in countless fragments. [An allusion to the mass-migration of South-Arabian tribes in all directions - particularly towards central and northern Arabia - subsequent to the destruction of the Dam of Marib.] Herein, behold, there are messages indeed for all who are wholly patient in adversity and deeply grateful [to God]. | | Diyanet Vakfı | Bunun üzerine: Ey Rabbimiz! Aralarında yolculuk yaptığımız şehirlerin arasını uzaklaştır, dediler ve kendilerine yazık ettiler. Biz de onları, ibret kıssaları haline getirdik ve onları büsbütün parçaladık. Şüphesiz bunda, çok sabreden ve çok şükreden herkes için ibretler vardır. | | Diyanet | Ama onlar: "Rabbimiz! Yolculuklarımızın mesafesini uzak kıl" deyip kendilerine yazık ettiler. Biz de onları efsane yapıverdik, darmadağın ettik. Doğrusu bunlarda, pek sabreden ve çok şükreden kimseler için dersler vardır. | | Edip Yüksel | "Rabbimiz, seferlerimizin arası uzaklaştı," diyerek kendilerine zulmettiler. Sonunda onları darmadağın edip tarihe gömdük. Her sabırlı ve şükreden kişi için bunda dersler vardır. | | Suat Yıldırım | Fakat onlar: “Ya Rabbena, seferlerimizin arasını uzaklaştır (şehirlerimiz birbirine çok yakın, bunların arasını uzat, daha uzun mesafelere gidelim, ülkemizi genişlet) diye dua ettiler ve böylece kendilerine yazık ettiler.Biz de onları dillere destan olan, hayret ve ibretle bahsedilen masal haline getirdik, başka yerlere göç etmeleri suretiyle darmadağın ettik. Bunda elbette çok sabırlı, çok şükürlü olan kimselerin alacakları hayli ibretler vardır. [28,581; 16,112] | | Yaşar Nuri Öztürk | Ama onlar, tutup şöyle dediler: "Rabbimiz, seferlerimizin arasını uzaklaştır!" Böylece kendilerine zulmettiler de biz de onları efsaneler haline getirdik; hepsini darmadağın ettik. İşte bunda, gereğince sabreden, yeterince şükreden herkes için elbette ibretler vardır. | | Abdulbaki Gölpınarlı | Rabbimiz dediler, gidip geleceğimiz yerlerin aralarını uzaklaştır ve kendilerine zulmettiler, derken onları masala çevirdik, paramparça ettik onları; şüphe yok ki bunda, adamakıllı sabreden ve iyiden iyiye şükreden her kişiye deliller var elbet. | | Ali Bulaç | Onlar ise: "Rabbimiz, seferlerimizin arasını aç (şehirlerimiz birbirine çok yakındır) dediler ve kendi nefislerine zulmetmiş oldular. Böylece Biz de onları efsaneler(e konu olan bir halk) kıldık ve onları darmadağın edip dağıttık. Şüphesiz bunda, çok sabreden ve çok şükreden herkes için gerçekten ayetler vardır. | | Süleyman Ateş | Rabbimiz, seferlerimizin arasını uzaklaştır (şehirlerimiz birbirine çok yakın, bunlarını arasını uzat da daha uzun mesafelere gidelim) dediler ve kendilerine zulmettiler. Biz de onları efsanelere çevirdik, onları darmadağın ettik. Şüphesiz bunda, sabreden, şükreden herkes için ibretler vardır. | | Önceki [34:18]< >[34:20] Sonraki |
|
