1.
[11:9] | velein eẕaḳne-l'insâne minnâ raḥmeten ŝümme neza`nâhâ minh. innehû leyeûsün kefûr. |  ولئن أذقنا الإنسان منا رحمة ثم نزعناها منه إنه ليئوس كفور
وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ |
|---|
| Elmalılı | Ve şayet insana tarafımızdan bir rahmet tattırır, sonra da onu kendisinden geri alırsak, şüphesiz o ümitsiz ve nankör bir kimse olur. | | Y. Ali | If We give man a taste of Mercy from Ourselves, and then withdraw it from him, behold! he is in despair and (falls into) blasphemy.
| | Words | | ولئن - And if| أذقنا - We give man a taste| الإنسان - We give man a taste| منا - (of) Mercy from Us,| رحمة - (of) Mercy from Us,| ثم - then| نزعناها - We withdraw it| منه - from him,| إنه - indeed, he| ليئوس - (is) despairing| كفور - (and) ungrateful.| | | Pickthal | And if we cause man to taste some mercy from Us and afterward withdraw it from him, lo! he is despairing, thankless. | | Arberry | And if We let a man taste mercy from Us, and then We wrest it from him, he is desperate, ungrateful. | | Shakir | And if We make man taste mercy from Us, then take it off from him, most surely he is despairing, ungrateful. | | Free Minds | And if We give man a taste of mercy from Us, then We withdraw it from him; he becomes despairing, rejecting. | | Qaribullah | If We let a human taste Our Mercy and then withhold it from him, he becomes desperate and ungrateful. | | Asad | And thus it is: if We let man taste some of Our grace, '6 and then take it away from him -behold, he abandons all hope," forgetting all gratitude [for Our past favours]. | | Diyanet Vakfı | Eğer insana tarafımızdan bir rahmet (nimet) tattırır da sonra bunu ondan çekip alırsak, tamamen ümitsiz ve nankör olur. | | Diyanet | And olsun ki, insana nimetimizi tattırır sonra onu ondan çekip alırsak, o şüphesiz umutsuz bir nanköre döner. | | Edip Yüksel | İnsana kendimizden bir rahmet tattırsak ve sonra ondan çekip alsak, umutsuzlaşır, nankörleşir. | | Suat Yıldırım | Eğer insana tarafımızdan bir rahmet tattırır, sonra o nimeti geri alırsak o, son derece ümitsiz, son derece nankör olur. | | Yaşar Nuri Öztürk | İnsana bizden bir rahmet tattırıp sonra onu ondan çekip alsak, insan elbette çok ümitsiz, çok nankör bir hale düşer. | | Abdulbaki Gölpınarlı | İnsana, katımızdan bir rahmet tattırsak da sonra alıversek onu insandan, şüphe yok ki her şeyden ümidini keser, bir nankör olur gider. | | Ali Bulaç | Andolsun, Biz insana tarafımızdan bir rahmet tattırıp sonra bunu kendisinden çekip-alsak, kuşkusuz o, (artık) umudunu kesmiş bir nankördür. | | Süleyman Ateş | Eğer biz insana, bizden bir rahmet taddırsak da sonra onu kendisinden çekip alsak, hemen o, umutsuzluğa düşer, nankör olur. | | Önceki [11:8]< >[11:10] Sonraki |
|
