Tahtaya Çivi


İnşaat işçisi bir babanın kavgacı bir oğlu varmış.  Oğlan her gün ona buna sataşır, kavga edermiş. Zarar verdiği kimseler sürekli şikayete gelirlermiş. Nasihatleri para etmeyen baba düşünmüş ve bir gün oğlunu yanına çağırmış. Ona bir tahta parçasıyla bir avuç çivi vermiş: “Oğlum arkadaşlarınla her kavga ettiğinde şu tahtaya bir çivi çak” demiş. İlk gün on kişi ile kavga etmiş ve tahtaya on çivi çakmış. Ertesi gün beş, sonraki günde ikiye düşmüş çaktığı çivilerin sayısı. Giderek azalmış ve birkaç ay sonra hiç çivi çakmamış. Heyecanla tahtayı babasına göstermiş, artık hiç çivi çakmadığını söylemiş. Baba bu defa kavga etmediği her gün bir çiviyi sökmesini istemiş. Oğlan da babasının dediğini yapmış. Nihayet hiç çivi kalmadığında tahtayla babasına gitmiş.

Baba:”Sağ ol oğlum artık kimseyle kavga etmiyorsun… Ama bak şu tahtaya, çıkardığın her çivi geride bir iz bırakmış. Tıpkı bu çivilerin iz bıraktığı gibi söylediğn her kırıcı kelime insanların kalbinde aynı şekilde iz birakır. O yüzden dilini iyi kullan, insanları incitme.”


Paylaşın:





ANA SAYFA BELGELER Kıssadan Hisseler